Ο ΕΠΑΡΑΤΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ Νο. 2N

΄Αν και το έχομε γράψει, νομίζω δε βλάπτει να το ξαναγράψουμε και να δούμε πάλι  τι μας λέει και η εκκλησία μας, η Ορθοδοξία μας το ιερό Ευαγγέλιο,

ο ίδιος ο κύριος  Ο ΧΡΙΣΤΟΣ  το έχει πεί ότι ο πλουτισμός είναι εμπόδιο για την κατάκτηση της βασιλείας των ουρανών. (κατά ΛΟΥΚΑ, ΙΒ  18- έως 27);

Στη σημερινή βαθιά  οικονομική κρίση πού ζούμε σήμερα πού όλοι οί λαοί γινόμαστε θύματα της διεθνούς και εγχώριας πλουτοκρατίας  τά διδάγματα της χριστιανικής θρησκείας μας καθίστανται  άκρως ενδιαφέροντα και επίκαιρα.

       Tό κυνήγι  του πλουτισμού δημιουργεί ανθρώπους χωρίς ηθικές αναστολές και αισθήματα. Κατασκευάζει ανθρώπους μηχανές πού λειτουργούν με μόνο και αποκλειστικό σκοπό την αύξηση του πλούτου έναντι οιουδήποτε τιμήματος. Στο σκοπό αυτό τά διεθνή συστήματα τού πλουτισμού δεν διστάζουν να θυσιάσουν ανθρώπινα δικαιώματα, να στερήσουν κατοχυρωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά προνόμια, να εκμαυλίσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δημιουργώντας στρατιές νεόπτωχων, ανέργων και δυστυχισμένων ανθρώπων, χωρίς παρόν και ελπίδα για το μέλλον. Δεν διστάζουν να κερδοσκοπήσουν στη πλάτη ολόκληρων κρατών και να εξευτελίσουν την ιστορία των λαών προκειμένου να εξασφαλίσουν την σταθερότητα των κερδών τους. Οί κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις για την υπεράσπιση του δικαίου των λαών τους αφήνουν παντελώς αδιάφορους.

       Το κυνήγι του πλουτισμού δημιουργεί ανθρώπους  αιχμαλώτους του χρήματος και τους οδηγεί στην εκούσια δέσμευση μιάς ιδιότυπης σκλαβιάς. Η ζωή τους  εξαρτάται από τήν αυξομείωση  των χρηματοοικονομικών δεικτών, χαλαρώνοντας τους ανθρώπινους δεσμούς, περιορίζοντας ή εξαφανίζοντας την ανάγκη της κοινωνικότητας πού δίδει την θέση της στον επικίνδυνο ατομισμό.. Ένας σοφός γέροντας πού έζησε στο Άγιο όρος πάνω από 60 χρόνια  αντιλαμβανόμενος τον κίνδυνο της ιδιότυπης αυτής αυτοδέσμευσης, επισημαίνει: Εκείνος πού ασχολείται συνέχεια με χρήματα τόκους και δανεισμούς, με κέρδη και γενικά με τέτοια πράγματα, γίνεται χειρότερος και από τά άλογα ζώα, γιατί αποδεικνύεται δούλος κάτω από το χειρότερο αφεντικό. Ενώ ο Θεός μας έχει πλάσει να είμαστε, ευγενείς και ελεύθεροι, υποδουλωθήκαμε στον Πλούτο. Πράγματι πολλοί από μας τον πλουτισμό τον έχουν κάνει σκοπό της Ζωής τους. Και αδιαφορώντας τελείως τι μέσα θα χρησιμοποιήσουν, μαζεύουμε συνεχώς και προσπαθούμε να κρατηθούμε στη ζωή αυτή με τά χρήματα. Και φτάσαμε στο σημείο νά πιστεύουμε ότι η ασφάλειά μας  είναι ο πλούτος και τά υλικά πράγματα και όχι ο Θεός

Το κυνήγι του πλουτισμού καταστρέφει τη φιλότιμη συνείδηση των λαών πού είχαν μάθει να ζούν μέσα από την έντιμη και σκληρή εργασία, και ένοιωθαν πλούσιοι και με τά λίγα, ευτυχισμένοι και αυτάρκες με τά απλά. Πλέον η έντιμη εργασία θεωρείται  χίμαιρα και οί νέες γενιές γαλουχούνται, με τά οράματα της απάτης, της ευκολίας της «αρπαχτής», της μίζας, των σκοτεινών υπόγειων διαδρομών του χρήματος.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει γιατί το πρόβλημα ξεκίνησε από ψηλά. Όταν τά ηγετικά πρόσωπα της κοινωνίας  θεωρούν ως ευκαιρία πλουτισμού το αξίωμα πού τους έδωσε η Πολιτεία, κλέβουν βάναυσα το δημόσιο ταμείο αποκομίζοντας αδικαιολόγητα προσωπικά κέρδη , , τότε στέλνουν τά χειρότερα μηνύματα στους λαούς .   Δυστυχώς εδραιώνουν ένα σύστημα σαπίλας και διαφθοράς το οποίον είναι τρομερά δύσκολο να αποκαθαρθεί  Ακόμα και στείλεις όλους τους λωποδύτες στη φυλακή, γιατί η ζημιά έχει γίνει.

 Ο Παπαδιαμάντης είχε χαρακτηρίσει τον πλουτισμό και την πλουτοκρατία «μόνιμο άρχοντα του κόσμου και διαρκή αντίχριστο. Αυτή γεννά την αδικία, αυτή τρέφει την κακουργία, αυτή φθείρει σώματα και ψυχές. Αυτή παράγει γενικά την κοινωνική Σαπίλα.  

 Και διερωτάται κανείς, Καλά, όλοι αυτοί οί κακούργοι πού κυνηγούν τον πλούτο αδιαφορώντας για το μεγάλο πόνο πού σκορπούν γύρω τους άραγε να μην έχουν πάρει χαμπάρι  ότι όλα αυτά πού μαζεύουν σέ λίγο θα ανήκουν σέ κάποιους άλλους εκτός από τούς ίδιους, στους  ίδιους ανήκει και θα πάρουν μαζί τους στο ταξείδι τους, το αιώνιο ανάθεμα και την κατάρα από κείνους πού κατάστρεψαν  Τέλος πάντων

Και στο Ευαγγέλιο μας δίνει ο Κύριος πολύτιμες οδηγίες για να πετύχουμε ψυχική καλλιέργεια και καρποφορία, μας συνιστά να μη θησαυρίζουμε  «θησαυρούς επί της γής» Αγωνίζεται ο άνθρωπος να θησαυρίσει. Βασανίζεται από τον πυρετό της πλεονεξίας. Θέτει ως σκοπό της ζωής του να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα. Εργάζεται, κοπιάζει, αγωνίζεται για πολλά, όλο και πιο πολλά, βλέπει το χρήμα και το λατρεύει. Ναι αλλά γίνεται κατ’ αυτό τον τρόπο δούλος του χρήματος. Υποδουλώνει την ψυχή του στο χρήμα. Μια τέτοια υποδουλωμένη ψυχή, δεν έχει ανώτερο πνευματικό κόσμο. Δεν γνωρίζει Θεό. Καταδικάζει η ίδια η ψυχή τον εαυτό της, σε μαρασμό σε θάνατο. Γι’ αυτό λέει ο Κύριος «Μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της Γής, θησαυρίζετε δε υμίν θησαυρούς εν τώ  Ουρανώ». Θησαυρίζετε μέσα στην ψυχή σας , την πίστη, την ταπείνωση, τη δικαιοσύνη, την υπομονή, την αγάπη. Θησαυρίζετε θησαυρούς καλών έργων.

κλπ(Ματθαίο, ΚΕΦ.  ΣΤ,   19—20--έως 34)

Και   Ευκοπώτερον εστί Κάμηλον διά τρυμαλιάς ραφίδος  εισελθείν ή πλούσιος εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν( Μάρκον, ΚΕΦ.   Ι,   25 ) δηλαδή πολύ πιο εύκολα μπορεί να μπει— να περάσει η γούμενα από την τρύπα της βελόνας του ραψίματος παρά ο πλούσιος να μπει στην παράδεισο.

Επίσης μας λέει και τούτο: Ουδείς δύναται δυσί κυρίους δουλεύειν ή  γάρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει, ού δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά(Ματθ.  ΣΤ.     24 )  Μην απατάτε τον εαυτό σας με την ιδέα ότι είναι δυνατόν  να κυνηγάτε τά πλούτη, δηλαδή να προσπαθείτε με κάθε μέσον να αυξήσετε τά πλούτη σας, και παραλλήλως να παριστάνεται τον πιστό και καλό χριστιανό.

Αυτά μας  λέει ο Κύριος για τον πλουτισμό και τους πλούσιους

 Φυσικά και μείς   πιστεύουμε ότι ο πλουτισμός είναι προϊόν δυστυχίας και όχι τίμιας εργασίας. Εμείς εκείνο πού πρέπει να φροντίζουμε είναι με την τίμια εργασία μας να εξασφαλίζουμε τά χρήματα  και τά μέσα εκείνα  πού μας επιτρέπουν να ζούμε αξιοπρεπώς και μείς και η οικογένειά μας καί μέχρι το τέλος. Τά παραπανίσια δεν μας χρειάζονται αλλά ούτε και τά θέλουμε.

Ο δε σοφός λαός μας τραγουδά :

Τι τά θέλεις τά λεπτά να τά κάψεις τι τά θές,

τά λεπτά είναι δανεικά χέρια αλλάζουν ταχτικά.

να τά κάψεις τι τά θές μήπως τάχεις κι’ από χτές.

γλέντα τη ζωή, γλέντα τη ζωή όλοι δύο μέτρα παίρνουν γη  κλπ

Η Λαϊκή σοφία σέ όλο το μεγαλείο της

Κανείς σώφρων άνθρωπος δεν νομίζω ότι έχει αντίρρηση   πάνω σ’ αυτά.

Και  πάνω σ’ αυτά θέλω ακόμα να συμπληρώσω και τούτο, μάλλον να υπενθυμίσω στους τσιφούτηδες, στους καρμίρηδες, στους φιλάργυρους πού σκοπούς της ζωής τους είναι να μαζεύουν χρήματα, αδιαφορώντας τελείως ακόμα και για τον τρόπο πού χρησιμοποίησαν για το σκοπό αυτό, ότι:   Eίς τον κόσμον αυτόν δεν είμαστε νοικοκυραίοι αλλά φιλοξενούμεθα μέσα στο απέραντο σπίτι της δημιουργίας το οποίον έφτιασε ο Θεός. Ημείς από τον εαυτόν μας δεν φέραμε τίποτα στο σπίτι αυτό, όλα όσα υπάρχουν και όσα περιέχονται στην κατοχή μας του Θεού είναι και είς τον Θεόν ανήκουν. Συνεπώς οφείλομε και να τά διαχειριζώμεθα σά να ήμασταν οικονόμοι ξένης περιουσίας, όπως έχει την αξίωση το αφεντικό το οποίον μας εμπιστεύθηκε την περιουσίαν  του αυτήν. Από αυτό τώρα  μπορείς να καταλάβει ότι αν έχεις χρήματα και περιουσίαν δεν μπορείς να τη χρησιμοποιείς όπως θέλεις εσύ, αλλά όπως θέλει ο Θεός, διότι αλλοιώς γίνεσαι καταχραστής ενώπιον του Θεού και αδικείς την κοινωνίαν η οποία αποτελείται από παιδιά του Θεού.

      Μη σού φαίνονται υπερβολικά αυτά πού σού λέω. Και για να καταλάβεις  πόσο είναι σωστά αυτά ρώτησε τι είναι εκείνο πού έφερε την νεωτέραν αναστάτωσιν στις κοινωνίες και έγινε αιτία τόσων κακών, επαναστάσεων, εμφυλίων κλπ. Δέν είναι τό ότι οί ολίγοι  κατακρατούσαν το κεφάλαιον και τρώγανε πίνανε, γλεντούσαν και διασκέδαζαν είς χρόνον πού οί άλλοι έπασχαν και εστερούντο και αυτό το ψωμί;  Σέ ερωτώ λοιπόν  αδελφέ μου εάν οί πλούσιοι του σημερινού καιρού εκαταλάβαιναν ότι δεν είναι απόλυτοι κύριοι του πλούτου αλλά διαχειρισταί και οικονόμοι ξένης περιουσίας την οποίαν τους ενεπιστεύθη ο Θεός για να την διαχειρίζονται  επ’ αγαθώ και του πλησίον θα είχαμε όλα αυτά τά τρομερά πού συνέβησαν στις νεώτερες κοινωνίες σέ όλο τον κόσμο αλλά και στην          πατρίδα μας ;    

Και ακόμα ο Κύριος μάς λέει :  για την πλεονεξία και την παραβολή του Ασώτου    (Λουκά    ΙΒ   13 έως 21)

15, οράτε και φυλάσσεσθε από πάσης πλεονεξίας ότι ουκ εκ του περισσεύειν  τινί η ζωή αυτού εστίν εκ των υπαρχόντων αυτού. : Να ΄προσέχετε και να προφυλάγεστε από κάθε είδος πλεονεξίας . Η πλεονεξία δεν μπορεί καθόλου να κάνει τη ζωή σας άνετη και χαρούμενη. Διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τά περίσσια πλούτη του και δεν διατηρείται από τά υπάρχοντά του. Τά πολλά του πλούτη δεν μπορούν να του εξασφαλίσουν τη μακροζωία και την ευχάριστη ζωή.

Και γενικά : Α. Η είς τά πρόσκαιρα αγαθά, τά υλικά και επίγεια, προσκόλλησης είναι καθαρή ανοησία. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να δαπανά την ενεργητικότητα του διά την απόκτηση αγαθών, τά οποία είναι τόσο μάταια και πρόσκαιρα, όπως και η παρούσα ζωή        

Β. Ο είς Θεόν πλούτος είναι ο αληθινός πλούτος. Αυτός αποτελείται από πράξεις αγάπης και έργα ελεημοσύνης και αρετής. Διά την απόκτηση του πλούτου αυτού αξίζει ο άνθρωπος να ξοδεύει τις δυνάμεις του και προς αυτόν να έχει στραμμένη διαρκώς την προσοχή του.

 Και ακόμα : Μη μεριμνάτε τη ψυχή ημών τι φάγετε, μηδέ το σώματι ημών τι ενδύσησθε, Ουχί η ψυχή πλειόν εστί της τροφής και το σώμα του ενδύματος;.(Λουκά  ΙΒ.  22-23)

22. Αφού η διατήρηση της ζωής σας  δεν εξαρτάται από τά άφθονα υλικά αγαθά  αλλά από τον Θεό, γιαυτό σας λέγω όχι μόνο να μην επιδιώκετε να αποκτήσετε πολλά, αλλά ακόμα και για τά απαραίτητα καί αναγκαία   να μην κυριεύεστε  από αγωνιώδεις  και βασανιστικές φροντίδες. Μη φροντίζεται με αγωνία και ανησυχία για τη ζωή σας τι θα φάτε, ούτε για το σώμα σας τι θα ντυθείτε

23.Δεν αξίζει η ζωή σας περισσότερο από τη τροφή και το σώμα σας περισσότερο από τά ενδύματα; Αφού λοιπόν ο Θεός χωρίς να το περιμένετε σας έδωκε τη ζωή και το σώμα πού αξίζουν περισσότερο, θα σας δώσει και την τροφή και τά ενδύματα πού αξίζουν λιγότερο

  Πάντα ο «Κύριος μεθ ημών» να μας δίνει φώτιση   ΑΜΗΝ

Ματθ.  Κεφ.  6    παραγρ.  19—21---   Και  Ματθ.   Κ.  19   Π. 16 --- 30

Λουκά:  Κ  12     Π.  13 --- 21 Και  Λουκά:  Κ  18   Π. 18 –30

Πράξεις Αποστόλων:  Κεφ. 4   Παρ. 32 – 37 Και Κεφ.  5   Παρ. 1 – 11

ΑΠ, Παύλου Επιστολή  Α   προς Τιμόθεο   Κεφ.  6   Παρ.   1 --- 10

  Και ο σοφός ΣΩΚΡΑΤΗΣ μας λέγει:    Πλουσιότατος ο ελαχίστοις αρκούμενος. Αυτάρκεια γαρ φύσεως εστι πλούτος.(Πλουσιότατος είναι εκείνος που αρκείται στα ελάχιστα. Διότι η αυτάρκεια είναι ο πλούτος της—

ΧΡΙΣΤΟΣ: «Μη ουν μεριμνήσητε εις την αύριον η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής»           (Ματθ. Κεφ. 6,   Παρ.34)

(Μην κυριευθείτε  από ανήσυχη φροντίδα  για όσα ενδέχεται να παρουσιασθούν αύριο . Διότι η αυριανή ημέρα θα φροντίσει για όλα όσα  θα σας συμβούν τότε.  Αρκεί για την κάθε ημέρα  η δική της σκοτούρα και ταλαιπωρία

Kαι ο Σόλων ο Αθηναίος ένας εκ των 7^α σοφών αρχαίων Ελλήνων λέγει Ότι ευτυχέστερος των ανθρώπων είναι εκείνος ο οποίος έζησε τίμια με ανέσεις και  ανέθρεψε καλώς τά παιδιά του και απέθανεν ένδοξα μαχόμενος υπέρ πατρίδος. Επίσης λέγει: το μέλλον του βίου είναι άδηλον και γιαυτό κανείς δεν πρέπει να καυχάται για την παρούσαν ευτυχίαν του. Ευδαίμων αληθώς είναι ο τελειώνων ευδαιμόνως τον βίον του, διότι ο βίος του ανθρώπου ομοιάζει με τους αγώνες. Καθώς πρίν τελειώσει ο αγώνας κανέναν δεν στεφανώνομεν ως νικητήν, τοιουτοτρόπως κανέναν δεν πρέπει να μακαρίζομε πρίν από το τέλος του βίου του

Αυτά σχετικά με τά πλούτη της παρούσης Ζωής

Στη συνέχεια θα σού πώ και τι μας λέει ο Πλούταρχος στα ΗΘΙΚΑ στο κεφάλαιο περί Αρετής και κακίας.

            Μας λέει λοιπόν : Σώρευσε χρυσάφι, μάζεψε ασήμι, στρώσε μονοπάτια περιπάτου, γέμισε το σπίτι σου με δούλους και την πόλη σου με οφειλέτες σου. Αν δεν κατανικήσεις τά πάθη της ψυχής σου, αν δεν βάλεις τέλος στην απληστία σου και δεν απαλλαγείς από τους φόβους και τις έγνοιες, είσαι σαν να προσφέρεις   κρασί σέ κάποιον πού έχει πυρετό, σαν να προσφέρεις μέλι σέ κάποιον πού πάσχει από χολή και σαν να ετοιμάζεις φαγητά και λιχουδιές για κάποιους πού πάσχουν από κοιλιακά και δυσεντερία πού δεν μπορούν να τά συγκρατήσουν ή να δυναμώσουν  από αυτά, αλλά πού τους επιδεινώνουν την κατάσταση.           Ο φιλόσοφος σέ χωρίο πού ακολουθεί(σελίδα 95) διευκρινίζει. «Θα γίνεις αυτάρκης αν κατανοήσεις  πιο είναι το καλό και το αγαθό. Θα ζείς πολυτελή ζωή μέσα στη φτώχια σου και θά περνάς σά  βασιλιάς και δεν θά βρίσκεις μικρότερη ικανοποίηση στην ανέμελη ζωή του απλού πολίτη απ’  όση θα έβρισκες στη ζωή του στρατηλάτη ή του πολιτικού ηγέτη. Αν δε επιδοθείς στη φιλοσοφία(κατάλαβες τη εννοεί) δεν θα ζείς δυσάρεστα, αλλά σέ όλα και από όλα θα μάθεις να ζείς ευχάριστα. Ο πλούτος θα σού δίνει χαρά για τά καλά πού θα μπορείς να κάνεις σέ πολλούς, η φτώχια για την απαλλαγή σου από πολλές φροντίδες, η διασημότητα για τις τιμές πού θα σού προσφέρονται, και η ασημότητα για το ότι δε θα σέ φθονούν.

            Όπως βλέπεις  λοιπόν κάθε βίος είναι  όμορφος  αξιοβίωτος, αρκεί το σώμα και η ψυχή να μην πάσχουν, το μέν από ασθένειες, η δε από την άγνοια του εαυτού της(Πλούταρχος  --- ΗΘΙΚΑ --   Τόμος  3   σελ. 95 –96 )

Ο Κύριος μέθ’ ημών να μας δίνει φώτιση.

Αντώνης  Ευθ. Χατζηγιάννης ---   Σκούμπελος

Πλοίαρχος  Α   Ε.Ν.