ΤΑ ΓΕΡΑΤΕΙΑ

Ο μόνος ορισμός πού μπορούμε να δώσομε στα γερατειά είναι :  πολύ προχωρημένη ηλικία η ακόμη πληρέστερη ωριμότητα. Το σύνορο, το πότε αρχίζει η γεροντική ηλικία δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί. Πρώτα πρώτα η γραμμή αυτή ποικίλλει κατά εποχές, κλίματα, λαούς, αλλά και κατά ατομικές περιπτώσεις. Δεν μπορεί να προσδιορίσει κανείς με σαφήνεια πότε μπαίνει σ’ αυτή την περίοδο ο άνθρωπος. Ο καθένας αν αξιωθεί να ζήσει πολλά χρόνια περνάει αυτό το στάδιο της ζωής με το δικό του ρυθμό και στο δικό του χρόνο.

Άλλοτε η ώρα αυτή έρχεται πολύ νωρίς, άλλοτε πολύ αργά. Υπάρχουν άνθρωποι πού παραωριμάζουν νωρίτερα από όσο δείχνει η φυσιολογική τους ηλικία. Όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Άλλοτε πάλι , όπως κάποτε παρατείνεται η παιδική και η εφηβική φάση της  ζωής, έτσι παρατείνεται και το στάδιο της ωριμότητας και έτσι σέ πολύ προχωρημένα χρόνια, εξακολουθεί ο άνθρωπος να μην παρουσιάζει τά σημάδια των γερατειών. Αυτά τά πολύ λίγα, γιά εισαγωγή στο θέμα μας ας πούμε. Θα μπορούσα να σου πώ πάρα πολλά για τά γηρατειά, μά πάρα πολλά, όπως π.χ τη πιστεύει η εκκλησία μας  για τά γηρατειά, τι  μάς λέει ο ΚΥΡΙΟΣ, οί άγιοι Απόστολοι, οί άγιοι Πατέρες τής εκκλησίας μας, οί μεγάλοι σοφοί άνθρωποι της Αρχαιότητας αλλά και μεταγενέστεροι και σημερινοί Έλληνες και ξένοι, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει η επάρκεια χώρου για μπορέσουμε να επεκταθούμε σέ πλήρη ανάπτυξη του θέματος, την οποία όμως θα βρείς καθώς κι’ άλλα σπουδαία και ενδιαφέροντα πιστεύω στο βιβλίο μου : ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ πού σύντομα θα εκδοθεί. Εδώ για τά γηρατειά αποφάσισα να σού πώ τώρα κάποια δικά μου συμπεράσματα έκ της πείρας και της λογικής προερχόμενα τά οποία θα σού έλεγα να τά προσέξεις ιδιαιτέρως και να πράξεις ότι εσύ νομίζεις. Μάθε λοιπόν ότι τα γεροντάματα δεν έρχονται από κει πού ασπρίζει το κεφάλι, αλλά  τά γεροντάματα έρχονται από κει πού μαυρίζει η καρδιά     Νομίζω  ότι κατάλαβες. Επίσης Πρόσεξε πολύ σοβαρά και τούτο ότι: Τά γηρατειά δεν εμποδίζουν τον Έρωτα. Αλλά ο Έρωτας εμποδίζει   τά   γερατειά. Λοιπόν κανόνισε και πράξε. Tό τελευταίο σέ συμβουλεύω να το λάβεις σοβαρά υπόψη σου γιατί μόνο έτσι θα παραμείνεις υγιής ζωηρός και δημιουργικός μέχρι το τέλος. Μεγάλο και αποτελεσματικό φάρμακο ο Έρωτας για τον γέροντα Και ο λαϊκός ποιητής λέει στο γέροντα:       

Γέρο να διώξεις τους γιατρούς---- Να πάνε στη δουλειά τους  

Το φάρμακο πού θές εσύ--Δεν γράφουν τά χαρτιά τους

Το φάρμακο για σένανε----Γέρο πάρτο χαμπάρι

 Μόνο μια κυρία φλογερή --Σέ κάνει παλικάρι

           Αλλά θέλει μεγάλη προσοχή---Η κυρία να μην το παρακάνει

           Γιατί τότε στα σίγουρα--Γέρο θα σέ ξεκάνει

 Θα σού πώ και τούτο το Επίγραμμα:

Θαύμα γλυκό κι’ ανέλπιστο πούκανες Έρωτά μου

Ενώ είναι τά νιάτα πίσω μου (Έχουν φύγει)--- Νάναι η ζωή μπροστά μου

ΑΥΤΑ  λοιπόν μας λέει και ο ποιητής για το γέροντα. Mέ όλα αυτά  και μείς απόλυτα συμφωνούμε αλλά φυσικά θέλει και λιγάκι προσοχή. Πάντως, οι ηλικιωμένοι κρύβουν, πολλές φορές, μέσα τους μεγάλες και καταπληκτικές λανθάνουσες δυνατότητες, που όταν, δοθείσης ευκαιρίας, αποδεσμευτούν και χρησιμοποιηθούν, δημιουργούν τέτοια αποτελέσματα, που προκαλούν το θαυμασμό. Ο άνθρωπος πρέπει νά χαρεί τις χαρές της ζωής μέχρι το τέλος, πρέπει να χορτάσει από Ευτυχία αφού και ο Κύριος συμφωνεί και προτρέπει τον άνθρωπο να απολαμβάνει τις χαρές και τις απολαύσεις της ζωής(Ματθ. ΙΘ. 12)  Είναι ευνούχοι οίτινες ευνούχισαν εαυτούς διά την Βασιλείαν των ουρανών) και ο απόστολος Παύλος τά ίδια μάς λέει; (Α. Κορινθ. 6. 12).Πάντα μοί έξεστιν κλπ--- ό άνθρωπος έχει τήν εξουσία, να απολαμβάνει τις χαρές της ζωής .  Αλλά  όταν λένε ότι ο άνθρωπος πρέπει να χαρεί τις χαρές  και τις απολαύσεις της ζωής, να χορτάσει Ευτυχία δηλαδή. Λένε δηλαδή ότι ο άνθρωπος   πρέπει  να ζήσει αρχικά τή νιότη του, κι’ όλα τά αντρίκια πάθη και προπαντός να γευτεί, να απολαύσει, να χαρεί να χορτάσει (αν και δε χορταίνεται) τη γυναίκα, γιατί διαφορετικό και 150 χρονών να γίνεις άν δεν χάρηκες γυναίκα, η γυναίκα θα έρχεται στον ύπνο σου και στον ξύπνιο σου και θα λερώνει τον ύπνο σου και τη ψυχή σου  Δηλαδή να γλεντήσει τά νιάτα του πού λέει ο λαός, αλλά και στα γηρατειά το κατά δύναμη φυσικά και την περίοδο αυτή ο άνθρωπος πρέπει να είναι ευτυχισμένος Φυσικά δεν ζητούμε σ’ αυτή την ηλικία χαρές πού δεν της ανήκουν αλλά κάποιες χαρές κάποιες απολαύσεις πού δικαιούται και ο γέρος σά ζωντανός άνθρωπος πού είναι. Δέν πρέπει να ξεχνούμε ότι η επιθυμία τό (sex) πού τη χαρακτηρίζει ένας οργανικός συναγερμός, είναι ένα είδος κραυγής της φύσης πού ακούγεται μέσα μας έντονα από τις πρώτες φάσεις της ζωής και δεν αφήνει ήσυχο τον άνθρωπο όσο είναι ζωντανός ανεξάρτητα από την ηλικία του. Η Κραυγή λοιπόν αυτή φτάνει και στον γέροντα, φυσικά το σήμα στον γέρο δεν φτάνει με την ένταση πού φτάνει στον νέο αλλά πάντως φτάνει. Επίσης θα σού πώ και τούτο ότι δέν μπαίνουν όλοι στο περιθώριο (όπως φαίνεται να είναι το γήρας)με την ίδια ψυχική διάθεση. Άλλοι μπαίνουν με καημό και απελπισία και τότε κάνουν τη ζωή τους πάρα πολύ δύσκολη. Άλλοι με καρτερία και ευγνωμοσύνη γιατί αξιώθηκαν να ζήσουν  ένα μακρύ και υγιή βίο, και σέ πολλές περιπτώσεις υπάρχουν και γερόντια, θαλερά πού συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τη ζωή με αισιοδοξία και να απολαμβάνουν τις χαρές της χωρίς φυσικά να κάνει προβληματική την υγεία τους και την αξιοπρέπειά τους.Τώρα στη συνέχεια αποφάσισα  να σού πώ και κάτι άλλο σχετικά με τά γηρατειά.   Κάτι πού έχει περάσει από το μυαλό μου τώρα τελευταία καί  το οποίο νομίζω ότι  όταν το δεί κανείς με την ανθρώπινη λογική το βρίσκει σωστό,  : Πιστεύω λοιπόν   ότι τά γηρατειά είναι  έργο άτιμο, ύπουλο, έργο του Σατανά. Πράγματι είναι άδικο μεγάλο ! τέτοια ωραία όμορφα πεντάμορφα λυγερά κορμιά όλο θεϊκή χάρι,   κανομένα για να απολαμβάνουν και να χαρίζουν απλόχερα  χάδια, φιλιά, χαρά, ευτυχία  , κορμιά πού κάποτε περπατούσαν και έτρεμε η Γής, δεν έπρεπε τέτοια κορμιά ποτέ να ξεπέφτουν, να σέρνονται ξεδοντιασμένα, ανήμπορα καμπουριασμένα, τυφλά να τά βλέπεις και να λυπάται η καρδιά σου. Αλλά έπρεπε ξαφνικά  εκεί πού περπατούσαν και έτριζε η Γής να πέφτουν κάτω νεκροί. Τι είναι ο θάνατος ; έργο Θεού. Το σημείο πού αγγίζει ο Θεός τον άνθρωπο, λέγεται θάνατος (πού λέει και ο λαός Αγγελοκρούστηκε για τον άνθρωπο πού πεθαίνει, ότι συναντήθηκε τελικά με τον Άγγελό του με τον Θεό  δηλαδή), Eνώ τά γηρατειά είναι ξεπεσμός είναι έργο άτιμο, ύπουλο του Σατανά. Ναι  πράγματι έργο του σατανά, είναι τά γεροντάματα,  αποκλείεται να είναι έργο του Θεού.   Δεν γίνεται ο Θεός να είναι τόσο σκληρός κι άδικος  να θέλει ένα τέτοιο ξεπεσμό του ανθρώπου νά βλέπει τον άνθρωπο να βασανίζεται. Αποκλείεται ο Θεός να θέλει να μπούν στο σπίτι του σαράβαλα και ερείπια . Εγώ δεν το δέχομαι αυτό με τίποτα, γιατί ο Θεός είναι πανάγαθος, αγαπάει τον άνθρωπο τον έφκιασε σύμφωνα με την εικόνα του να του μοιάζει, όπως μας λένε και οί γραφές και νά απολαμβάνει ίσαμε το τέλος τις χαρές της ζωής. Και αυτό το διαπιστώνει κανείς μελετώντας τις γραφές αλλά και ο ίδιος ο άνθρωπος. Αλλά εκτός από τις γραφές πού είναι μόνο λόγια,(Θεόπνευστα βέβαια, αλλά πάντως λόγια) ο άνθρωπος ό ίδιος το διαπιστώνει κατακάθαρα το πόσο ο Θεός είναι πανάγαθος και αγαπάει τους ανθρώπους και πόσο πολύ τους πονάει για να πλάσει τη γυναίκα και να της δώσει μια τέτοια χάρη, να μας πηγαίνει από τον πιο σίγουρο, τον πιο σύντομο δρόμο στον παράδεισο. Η  γυναίκα είναι το ωραιότερο, το   γλυκύτερο, το θεϊκότερο   πλάσμα του θεού, το οποίον με τίποτα, μα με τίποτα απολύτως δεν αντικαθίσταται .Από τη γυναίκα ξεκινούν όλοι οί καλοί δρόμοι στη Ζωή  Πολλοί άνθρωποι, και Άγιοι άνθρωποι πού για 30 και 40  και  50^α  χρόνια προσπαθούσαν πάλευαν  με προσευχές και νηστείες, μετάνοιες να βρούν τον Θεό και τον ηύραν μόνο όταν γνώρισαν τή γυναίκα ορισμένοι και σέ προχωρημένη ηλικία και πίστεψαν ότι η γυναίκα έφερε κοντά τους το Θεό, ότι  η  γυναίκα είναι πιο δυνατή  και από την προσευχή κι από τη νηστεία και συγχώρεσέ  με Θεέ μου κι  από την Αρετή. Φυσικά την ίδια ακριβώς γνώμη έχουμε και μείς, Και εφόσον βρείς τον παράδεισο στην αγκαλιά της γυναίκας θα τον απολαύσεις θα ζήσεις ευτυχισμένος μέσα σ’ αυτόν τον  Παράδεισο της Γής, είτε νέος είτε γέρος είσαι  χωρίς φυσικά να σού στερεί το δικαίωμα να απολαύσεις και τον άλλον πού είναι αιώνιος. Και αν όπως λένε. μερικοί, η γυναίκα δηλαδή,  είναι αμαρτία. Ε, τότε σίγουρα σού το λέω εγώ και να το πιστέψεις ότι η αμαρτία αυτή είναι στη δούλεψη του Θεού, για το Θεό σίγουρα δουλεύει. Οπωσδήποτε όμως θα βρεθούν κάποιοι σεμνοτυφείς (Φαρισαίοι στην ουσία)να σού πούν ότι  γέρος  άνθρωπος είσαι, αμάρτησες, μια φορά να μετανοήσεις, να μην ξαναμαρτήσεις και θα συγχωρεθούν οί αμαρτίες σου, όπως λένε και οί γραφές, όταν μετανοήσεις σώθηκες,  . Μά εγώ δεν μετανοώ γιατί πιστεύω ότι δεν αμάρτησα ότι δεν  ήταν αμαρτία η γνωριμία μου με τη γυναίκα και η Μεγάλη αγάπη και η λατρεία μου γι’ αυτή.   Καί τώρα στα γεροντάματα πάλι θα ξαναμαρτήσω, το κατά δύναμη φυσικά, Πολύ σωστή η σκέψη μου νομίζω γιατί και ο γέρος, είναι άνθρωπος ζωντανός !  και πρέπει ο άνθρωπος να απολαμβάνει μέχρι το τέλος τις απολαύσεις, και τις χαρές της ζωής, Και ο γέρος φυσικά αν και είναι πιο κοντά στον Θεό και φυσικά πρέπει νοιάζεται περισσότερο για τη ψυχή του, Ναι αυτό είναι σωστό. Αλλά  σήμερα     (2017) ο κόσμος είναι γεμάτος από ομορφιά και χάρη. Άχ Θεέ μου παντοδύναμε, πράγματι τι ομορφιά Χριστέ μου κυκλοφορεί, όπου να κοιτάξεις την ομορφιά και τη χάρη βλέπεις, Παναγία μου δεν υπάρχει γυναίκα άσχημη και οί γριές ακόμα και κείνες είναι όμορφες---κουκλάρες,   και τη χαρά και την ευτυχία της νιότης, βλέπεις παντού. Μεγάλη η χάρη σου και μεγάλο τ’ όνομά σου Θεέ μου. Αγκαλιασμένη πλέον η Σάρκα με το Πνεύμα. Έρχεται κανείς να πιστέψει ότι πράγματι μεγάλωσε η καρδιά του Χριστού και αγκάλιασε ολόκληρο τον άνθρωπο και όχι τον μισό όπως ήτανε ίσαμε σήμερα πού είχε αγκαλιάσει μόνο τη ψυχή. Δηλαδή οί δυό μεγάλες κοσμογονικές δυνάμει πού βρίσκονται μέσα στον άνθρωπο, η σάρκα και το πνεύμα πού επί 2000 τόσα χρόνια ήταν σέ διαρκή εξοντωτικό πόλεμο έπαψαν να είναι   εχτροί  και να πολεμούν νά εξοντώσουν ο ένας τον άλλον, έγιναν φίλοι συνεργάτες αγαπημένοι, συνεργάζονται πλέον αρμονικά και ο άνθρωπος απολαμβάνει αυτή την αρμονία έτσι φαίνεται, αυτό δείχνει η σημερινή κατάσταση   Ενώ μέχρι πρίν λίγο τι γινότανε Πουλιούμαστε στο διάολο κι’ αυτός μας έσπρωχνε να αρνηθούμε την ψυχή, πουλιούμαστε στο Θεό κι’ αυτός μας έσπρωχνε να αρνηθούμε το σώμα. Φαίνεται λοιπόν ότι η καρδιά του Χριστού σπλαχνίστηκε  όχι μόνο τη ψυχή αλλά και το σώμα και φίλιωσε πιά τά δυό αυτά θεριά.Μεγάλη η χάρι σου  Θεέ μου πού μας αξίωσες έστω και σ’ αυτή την ηλικία να δούμε και να απολαμβάνουμε και μείς(οί γερόντοι) τη μεγάλη αυτή ευτυχία Όλη αυτή η ομορφιά λοιπόν δεν είναι δυνατόν  να μη συγκινεί ένα ζωντανό και ευαίσθητο άνθρωπο άς είναι και γέρος.  Και αν έχει τη διάθεση και το κουράγιο νά γευτεί κι αυτός λιγάκι ευτυχία γιατί  νά μην  χαρεί, γιατί να τον βασανίζει  ο καημός ;  Και μια   και είναι και από το Θεό ελεύθερος, δεν λέει πώς είναι ελεύθερος ο άνθρωπος. Δεν λέει o Θεός και το καυκιέται μάλιστα πώς έφκιασε τον άνθρωπο ελεύθερο, έ τότε και ο γέρος ελεύθερος είναι νά προσπαθεί κι αυτός να γευτεί λίγη ευτυχία         Μά θα σού πούν ότι αμαρτάνει γέρος άνθρωπος έστω και να σκέπτεται αυτές τίς γήινες τις αμαρτωλές απολαύσεις, πού είναι έργο του Σατανά γιατί να διακινδυνέψει τώρα στο τέλος να χάσει την άλλη ζωή πού είναι και αιώνια ; Μά δεν υπάρχει τέτοιος φόβος γιατί ο Θεός πού είναι όχι μόνο παντοδύναμος αλλά και δίκαιος και καλός και αγαπάει τον άνθρωπο τά έχει όλα προβλέψει και ρυθμίσει γιαυτό καθιέρωσε και τη μετάνοια. Και ο Κύριος έχει δώσει το λόγο του, ένα δευτερόλεπτο πρίν πεθάνεις να μετανοήσεις Σώθηκες. Μα μπορεί να σού πεί κάποιος ότι γέρος είναι μπορεί να ξυλιάσει να τά τινάξει (να πεθάνει) πάνω στη προσπάθεια— γιατί δυστυχώς υπάρχει ο κίνδυνος αυτός για τις ηλικίες αυτές--- και δεν προλάβει να μετανοήσει, νά ζητήσει συγχώρηση οπότε την χάνει την άλλη Ζωή. Και σ΄ αυτή την περίπτωση δεν τη χάνει και την άλλη ζωή πού είναι  και αιώνια, αν υπάρχει, βέβαια, γιατί είχε ζητήσει προκαταβολικώς συγχώρεση ο γέρος γι’ αυτό πού  επρόκειτο να κάνει, οπότε είναι εντάξει, είναι καλυμμένος Μά όπως και νάχουν τά πράγματα νομίζω ότι πάλι κερδισμένος βγαίνει ο γέρος γιατί αν πάλι χάσει την άλλη ζωή---πού δεν είναι και σίγουρος ότι υπάρχει----  χάρηκε τουλάχιστο τούτη τη ζωή την ξεζούμισε ήπιε και τήν τελευταία σταγόνα της ευτυχίας της, χάρηκε γλέντησε, χάρηκε τη γυναίκα και φεύγει ευχαριστημένος και ευτυχής από τούτο τον κόσμο για τον άλλον. Τέλος πάντων κάπως έτσι  φαίνονται τά πράγματα σήμερα. ΑΥΤΑ φυσικά όπως είπαμε είναι μια σκέψη δικιά μου. Τέλος πάντων ο Κύριος μέθ ’ημών/ υμών να μας δίνει φώτιση

                                                                                                           Αντώνης Ευθ. Χατζηγιάννης –Σκούμπελος

                                                                                                        Πλοίαρχος  Α. Ε.Ν. --Γνήσιος Χηρολακιώτης