Πολύδροσος… Γραβιά… Αμφίκλεια

Η απόφαση του Περιφερειακού Δ/ντή εκπαίδευσης, βάσει της οποίας και με τη βούλα πλέον οι μαθητές της Πολυδρόσου μπορούν να μεταφέρονται σε σχολείο της Αμφίκλειας, έφερε σε θέση μάχης τη σχολική κοινότητα της Γραβιάς.

Και είναι λογικό τούτο, καθώς με αυτό τον τρόπο ανοίγει επίσημα ο δρόμος για τη μετακίνηση των μαθητών σε άλλο από το δικό τους σχολείο, άρα με λίγα λόγια δημιουργείται σοβαρός κίνδυνος μείωσης των παιδιών του. Από τη στιγμή, λοιπόν, που το υπουργείο πιέζει όλο και περισσότερο για την τήρηση των αριθμητικών ορίων για τη λειτουργία τμημάτων ή και σχολείων γενικότερα, στη Γραβιά βλέπουν μπροστά τους ορατό τον κίνδυνο, σε λίγο καιρό, να χτυπήσει και την δική τους πόρτα το φαινόμενο της υποβάθμισης του σχολείου, φαινόμενο που χρόνο με το χρόνο ανθεί στην ελληνική περιφέρεια.

Έως σήμερα, βέβαια, όπως λένε οι πληροφορίες μας, και για να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, ακόμα και χωρίς την απόφαση του κ. Δημητρίου, δεν ήταν λίγοι οι γονείς από την Πολύδροσο που επέλεγαν να πηγαίνουν τα παιδιά τους στο σχολείο της Αμφίκλειας, καταφέρνοντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ξεπεράσουν γραφειοκρατικές δυσκολίες. Η διαφορά, βάσει των νέων δεδομένων, είναι ότι αυτές οι μετακινήσεις θα καλύπτονται πλέον με έξοδα της πολιτείας, άρα με λίγα λόγια πολύ πιο εύκολα, και χωρίς «τρικ», θα μπορούν κι άλλοι γονείς να επιλέξουν για τα παιδιά τους το σχολείο της Αμφίκλειας.

Ανοίγω μία παρένθεση, χρήσιμη φρονώ. Πριν από λίγες ημέρες, έδωσε το παρών στο δημοτικό συμβούλιο Δωρίδος, ο Προϊστάμενος της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη Φωκίδα, αναλύοντας με τρόπο άκρως κατατοπιστικό το πως προδιαγράφεται το μέλλον στα σχολεία της περιοχής. Μιλώντας για προβλέψεις σε βάθος πενταετίας, που κάνουν λόγο για μείωση του μαθητικού δυναμικού έως και 27%, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για αρκετά από τα σχολεία που σήμερα λειτουργούν στο όριο. Και επειδή οι περισσότεροι θα σκεφτούν πως όλο αυτό το σενάριο παίρνει σάρκα και οστά για την εξοικονόμηση πόρων, ο κ. Καστρίτης απέδειξε πως κάτι τέτοιο στην τελική σούμα δε συμβαίνει, αφού κάθε μήνα η πολιτεία καλείται να πληρώσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ, μόνο στη Φωκίδα, για τη μεταφορά των μαθητών από περιοχή σε περιοχή. Ως λύση για το πρόβλημα, γνωρίζοντας εκ των έσω ζητήματα που αφορούν τα σχολεία, τη λειτουργία τους, αλλά και τον τρόπο που σκέφτονται πολλοί γονείς (κρατήστε το αυτό καλά κατά νου), ο κ. Καστρίτης έθεσε τη στήριξη του κάθε σχολείου από την τοπική κοινωνία. Είναι όμως κάτι τέτοιο εφικτό πάντα;

Κλείνοντας την παρένθεση, και παίρνοντας πάσα από το ερώτημα, επιστρέφοντας στο θέμα της Γραβιάς, τίθεται ένα ακόμα θέμα το οποίο θα πρέπει να απαντηθεί. Γιατί οι περισσότεροι γονείς της Πολυδρόσου επιθυμούν τα παιδιά τους να πάνε στην Αμφίκλεια, και όχι στη Γραβιά; Η πρώτη απάντηση αφορά στο ζήτημα της απόστασης, κατά τα δικά τους λεγόμενα, και για την ώρα στέκομαι σε αυτή. Συμφωνώντας με την άποψη της αντιδημάρχου Δελφών κ. Μαρίας Ανδρεοπούλου, πως ο δήμος δεν μπορεί να αποτρέψει γονείς να επιλέξουν κατά το δοκούν σε ποιο σχολείο θα φοιτήσουν τα παιδιά τους, θεωρώ πέραν τούτου κάθε άλλη επισήμανση έως και περιττή. Προφανώς και ο δήμος μάχεται να υπερασπιστεί τα δικαιώματα ενός δικού του σχολείου, όμως τι συμβαίνει όταν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις επιθυμίες κάποιων επίσης δικών του δημοτών, που πλέον έχουν και την κάλυψη της πολιτείας;

Πριν από λίγο καιρό, τα σχολεία της Δεσφίνας και του Γαλαξιδίου δεν έπρεπε να χάσουν τα τμήματα κατεύθυνσης, κι αυτό γιατί για κάποια παιδιά μία τέτοια αλλαγή θα σήμαινε χρόνος και κόπος για να διανύσουν κάποιες αποστάσεις. Γιατί το ίδιο επιχείρημα να μην ισχύσει και στην περίπτωση των παιδιών της Πολυδρόσου; Αν πάλι η απάντηση είναι πως εδώ μιλάμε για μικρές χιλιομετρικές διαφορές μεταξύ των δύο επιλογών, τότε θα πρέπει να προβληματιστούμε έντονα. Απορρίπτοντας τον πρώτο λόγο που προβάλουν οι γονείς, ποιος άλλος άραγε μπορεί να είναι εκείνος που τους ωθεί στην Αμφίκλεια και όχι στη Γραβιά;

πηγή: www.fokidanews.gr